سروده ای از نادر نادرپور : از بھشت تا دوزخ‬ ‫

‫از بھشت تا دوزخ‬
‫

*

از آغاز آنچه کردم ، بی ثمر بود‬
‫همه سودم درین سودا ضرر بود‬
‫چه حاصل بردم از این بازی بخت‬
‫که انجامش از آغازش بتر بود‬
‫نه هرگز تن به راحت آشنا شد‬
‫نه هرگز دل ز شادی با خبر بود‬
‫بد و خوب آنچه گفتم ، بی اثر ماند‬
‫شب و روز آنچه کردم بی ثمر بود‬
‫بھار زندگی زودم خزان گشت‬
‫که عمرم چون نسیمی تیزپر بود‬
‫به هر در ، حلقه ای کوبید و کوچید‬
‫مرا قسمت گدایی دربدر بود‬
‫گمان را از یقین برتر شمردم‬
‫که چشم و گوش عقلم کور و کر بود‬
‫به کار دیگران خندیدم از کبر‬
‫ز بس اندیشه ی بکرم به سر بود‬
‫به شعر آویختم ، چون برگ در باد‬
‫ندانستم که باد آشوبگر بود‬
‫بنای هستی ام را واژگون کرد‬
‫که اینم گوشمالی مختصر بود‬
‫حریفان ، خانه ها بنیاد کردند‬
‫مرا خشت قناعت زیر سر بود‬
‫رفیقان نعره ی مستی کشیدند‬
‫مرا فریاد خونین از جگر بود‬
‫به بی دردان سپردم خوشدلی را‬
‫که نوش دیگرانم نیشتر بود‬
‫بسا شبھا که از آشفته حالی‬
‫چو سر بر آسمان کردم ، سحر بود‬
‫بسا ایام کز شوریده بختی‬
‫دل غمگینم از شب تیره تر بود‬
‫بھشت شادخواران ، جای من نیست‬
‫مرا از آتش دوزخ گذر بود‬
‫گرم برگشت ممکن بود ازین راه‬
‫و یا در طالعم راهی دگر بود‬
‫بدینسانش نمی پیمودم ای مرد‬
‫که در این راه پیمودن ، خطر بود‬
‫برین عمرم به باطل رفته ، نفرین‬
‫خدایا ! بس کن این بیداد ، آمین‬

نادر نادرپور