قهوه خانه
در کوه های درکه هر قهوه خانه ای پاتوق عده ای است. قهوه خانه هفت حوض که پایينتر
قرار دارد، زمانی پاتوق کسانی بود که پا به سن گذاشته بودند و موتورشان تا آن بالا
نمی کشيد.
شادروانان “احمد محمود” و “فریدون مشيری” هم تا همين قهوه خانه می رفتند.
بعضیها به این قهوه خانه می گفتند “محمودیه” و بعضیها هم می گفتند “مشيریه”!
من درآوردی
در مراسم هزارمين سال تولد فردوسی، عده ای از خاورشناسان از جمله “کریستين
سن” دانمارکی و عده ای از ادبای ایرانی از جمله “عباس اقبال”، “نصرالله فلسفی”
و “رشيد یاسمی” حضور داشتند. این عده برای اینكه سر به سر “سعيد نفيسی”
بگذارند الكی به او گفتند: تازگی ها از شاعری به نام “محمدبن مكارمی بلخی” کتابی
به نام “البيان فی کل زمان” پيدا شده، جنابعالی چنين شخصی را می شناسيد؟
استاد “سعيد نفيسی” گفت: اتفاقا از این شخص دیوانی به دست من رسيده به نام
”فيوض الانوار فی مكاتيب العالم” که حاوی اشعاری به فارسی و عربی است. این
شاعر در بلخ به دنيا آمده، در هرات زندگی کرده و در بغداد مرحوم شده!
ویراستاری
این بيت را هم استاد “باستانی پاریزی” با کمك “حكيم نظامی گنجوی” سروده
است:
پرستاری به از بيمارداری ست
نوشتن بهتر از ویراستاری ست!
سوال و جواب
سوال: اگر کسی در امتحان تقلب کرد، بعدا مدرك گرفت و استخدام شد، حكم حقوق
دریافتی او چيست؟
جواب: به بانك مربوطه بسپارید به این کارمند متقلب هنگام پرداخت حقوق،
اسكناسهای تقلبی بدهد.
ضربت
”شاپور جورکش” کتابش را امضا کرد و برای آقای “شكرچيان” فرستاد. آقای
شكرچيان هم کتاب خودش را برای او فرستاد، با این مصراع : زدی ضربتی، ضربتی
نوش کن!